Bir garip bosluk icimde
suskunluklarimi biriktirdim
sessizce ve artik mutluluk
kokan guluslerim yok yuzumde..
Bir yorgunluk taa icimde
Vazgecmisliklerim var
Vazgecemesemde...
Kaderden bir bekleyis
olmayacagini bile bile..
Ama yinede umitleniyor insan
iste.
Anlamiyorki yurek soz gecmiyorki
ne kalbe ne kadere..
Dedimya suskunum bu gunlerde..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder