İçimden sen geçiyorsun
Ben duruyor köşe başında gözlerinin penceresinden düşüncelerine bakıyorum.
Anneni görüyorum arkadaşın Neriman’ı bakkal Süleyman’ı kuruyan manolyanı
Yitirilen gençliğini diktirdiğin elbiseni biriken bulaşıklar cam kenarında içilen sigaranın biriktiği kül tablasını.
İçimden sen geçiyorsun
Ben koşuyorum; sensizlik ardımda!
Nerede yakalasa; biliyorum yapışacak karanlık gibi bağrıma.
Biliyorum sensizlik gece gibi gelecek bana..
İçimden sen geçiyorsun
Ben ağlıyorum.
Ben duruyor köşe başında gözlerinin penceresinden düşüncelerine bakıyorum.
Anneni görüyorum arkadaşın Neriman’ı bakkal Süleyman’ı kuruyan manolyanı
Yitirilen gençliğini diktirdiğin elbiseni biriken bulaşıklar cam kenarında içilen sigaranın biriktiği kül tablasını.
İçimden sen geçiyorsun
Ben koşuyorum; sensizlik ardımda!
Nerede yakalasa; biliyorum yapışacak karanlık gibi bağrıma.
Biliyorum sensizlik gece gibi gelecek bana..
İçimden sen geçiyorsun
Ben ağlıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder