Hayat seni,Sevmediğinle seviştirir; Sevdiğinle savaştırır.

Hayat seni,
Sevmediğinle seviştirir,
Sevdiğinle savaştırır.

Kalbinin sahibi ile değil,
Mecburiyetin izniyle evlenirsin.

Gönlünün hayır dediğine evet der
dilin.

Ömrünün geri kalanını,
Aynı evde, aynı odada, aynı masada,
aynı yatakta,
Ama sana dünyalar kadar uzak olan
biriyle yaşarsın.

Kalbini kürtaj ettirmiş bir mahkum
gibi,
Dolanır durursun kendi içinde.
Etrafın "elalem ne der" telleri ile
çevrilmiştir.

Kendi hayatını uzaktan seyreden,
Mutsuz biri olursun zamanla.
Ve kimse seni duymaz sen kaderine
bağırırken.

Gözün gibi baktığın tenin,
Ve herkesten sakındığın gözlerin,
Acımasızca yağmalanır her gece.

Sular yıkamaz,
Gözyaşın olmadan,
Üzerine sinen kiri.

Çünkü,
İnsan ait olmadığı insanın yatağında
sürgündedir.

..Ve ait olmadığı insanın hayatında
rehindir...

Atakan Gülgar