SAKLI BAHCEME HOŞGELDİNİZ::

Bilirim; bu kırıklar onarılmaz bir daha... Ve ikimizde saramayız birbirimizi kanattığımız kadar, susarız. Daha ne çok acıyacak bundan sonra...

17 Haziran 2013 Pazartesi

Keşke gelebilsem şehrine.

Keşke gelebilsem şehrine. Gözümü kapattığım da hissedebildiğimdin sen benim ama hiçbir zaman yanına gelemediğim. Varamadım sana. Gelemedim. Zamanımız yetmedi. O kadar sevemedik birbirimizi. O kadar kalamadık birbirimizde. Oysa öyle çok inanmıştım ki ben bu bağlılığa. Kader demiştik biz birbirimizin adına. Yanında uyuyamadığım ama sesinle uykulara daldığım geceler vardı ömrümde. Tenine dokunmadığım... ama kokunu hissedebildiğim günler vardı. Yüzünü görmesem de binlerce insanın arasın da ses tonundan seni tanıyabilecek gücüm vardı. Kimsenin dili bunun adı aşk demeye varmasa da bunun adı aşktı. Aşktan da fazlasıydı. Nasıl titrerdim üstüne. Nasıl kıyamazdın bana hatırla ! bana dokunmadan titreyen için nasıl sevecek başkasını? Beni hiç görmeden seven gözlerin nasıl değecek başka iki çift göze. Hani her şey birbirimize kavuşmak içindi? Hani geçecekti zaman? Hani geçen zaman bizi birbirimize getirecekti? Zaman geçti biz kaldık. Birbirimizde kalamadık. Şimdi keşke çıkıp gelebilsem şehrine. Bensiz yaşadığın şehrine. Uzaktan da olsa görebilsem. İzleyebilsem seni. Zaten uzaktan hep uzaktan sevmedik mi birbirimizi? Hasret oldun. Uzak diyarlar oldun. Vuslat oldun. En uzun yol, en uzak şehir oldun bana. Özlem oldun, uçurum oldun. Yar olamadın. Yar olamadım. Biz seninle hiç sinemaya gidip aynı filmi izleyemedik. Biz seninle yağmurda ıslanamadık. Biz birbirimizin gözlerinin içine bakarak seni seviyorum diyemedik. Ama senin sesinde çok az bir kırgınlık olsa gecelerce ağlamışlığım vardı benim. ben seni sevdim. Aradaki yolları, mesafeleri değil. Ben seni sevdim. Hep uzağında, asla görmeyeceğimi bile bile…
Özledim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder